Usapang Pag Ibig ni Bob Ong

I'm reposting this from Neighbor Ria who reposted it also from her friend Maita who crossposted from her friend, Tricia's blog (pahaba ng pahaba ang references... oops not in APA format)

=================================

1. "Kung hindi mo mahal ang isang tao, wag ka nang magpakita ng motibo para mahalin ka nya.."

- ay parang John lloyd line ito!

2. "Huwag mong bitawan ang bagay na hindi mo kayang makitang hawak ng iba."
- kailan ko magagamit itong linyang ito. MY TURN! MY TURN! (I agree Neighbor!)

3. "Huwag mong hawakan kung alam mong bibitawan mo lang."
- baka mapikot ka at di ka na makabitaw

4. "Huwag na huwag ka hahawak kapag alam mong may hawak ka na."
-may mga taong sadyang ganito. mahilig humawak ng kung ano ano

5. "Parang elevator lang yan eh, bakit mo pagsisiksikan ung sarili mo kung walang pwesto para sayo. Eh meron naman hagdan, ayaw mo lang pansinin."

- kasi may ibang tao ayaw maglakad sa hagdan...

6. "Kung maghihintay ka nang lalandi sayo, walang mangyayari sa buhay mo. Dapat lumandi ka din."

- Amen =) . All is fair in love and war ika nga...

7. "Pag may mahal ka at ayaw sayo, hayaan mo. Malay mo sa mga susunod na
araw ayaw mo na din sa kanya, naunahan ka lang."
- Whatever!

8. "Hiwalayan na kung di ka na masaya. Walang gamot sa tanga kundi pagkukusa."
- "Remove the bandaid agad.. wag maging masochista... " But yeah likas sa tao ang maging tanga

9. "Pag hindi ka mahal ng mahal mo wag ka magreklamo. Kasi may mga tao rin na di mo mahal pero mahal ka.

Kaya quits lang."
- Kaya nga tinatawag na "It's Complicated"

10. "Kung dalawa ang mahal mo, piliin mo yung pangalawa. Kasi hindi ka naman magmamahal ng iba kung mahal mo talaga yung una."
- hmmm... in feyrness may sense

11. "Hindi porke't madalas mong ka-chat, kausap sa telepono, kasama sa mga lakad o ka-text ng wantusawa eh may gusto sayo at magkakatuluyan kayo. Meron lang talagang mga taong sadyang friendly, sweet, flirt, malandi, pa-fall o paasa."
- Hep! Sounds Familiar..."Wala naman sa usapan natin na you will fall in love with me."

12. "Huwag magmadali sa lalaki o babae. Tatlo, lima, sampung taon, mag-iiba ang pamantayan mo at maiisip mong hindi pala tamang pumili ng kapareha dahil lang maganda o nakakalibog ito. Totoong mas mahalaga ang kalooban ng tao higit sa anuman. Sa paglipas ng panahon, maging ang mga crush ng bayan nagmumukha ding pandesal, maniwala ka.

- Papanget din siya.

13. "Minsan kahit ikaw ang nakaschedule, kailangan mo pa rin maghintay, kasi hindi ikaw ang priority."
- Youre nothing but a second rate trying hard... second choice. Ouch!

14. "Mahirap pumapel sa buhay ng tao. Lalo na kung hindi ikaw yung bida sa script na pinili nya."
- hep!hep! Kaya maging kapuso ka na lang.. Ikaw pa ang Bida.

15. "Alam mo ba kung gaano kalayo ang pagitan ng dalawang tao pag nagtalikuran na sila? Kailangan mong libutin ang buong mundo para lang makaharap ulit ang taong tinalikuran mo."

- Regrets come too late kung asa kabilang dulo na ng mundo ang tinalikuran mo. Mahal ang ticket ngayon sa eroplano.

16. “Mas mabuting mabigo sa paggawa ng isang bagay kesa magtagumpay sa paggawa ng wala.”
- does this qualify as "it's better to have loved and lost than never to have loved at all"? letseng mga hirit yan.. hehe..affected... ( I agree neighbor!)

17. “Hindi lahat ng kaya mong intindihin ay katotohan, at hindi lahat ng hindi mo kayang intindihin ay kasinungalingan”
- Denial and projection and tawag diyan.

18. "Kung nagmahal ka ng taong di dapat at nasaktan ka, wag mong sisihin ang puso mo. Tumitibok lang yan para mag-supply ng dugo sa katawan mo. Ngayon, kung magaling ka sa anatomy at ang sisisihin mo naman ay ang hypothalamus mo na kumokontrol ng emotions mo, mali ka pa rin! Bakit? Utang na loob! Wag mong isisi sa body organs mo ang mga sma ng loob mo sa buhay! Tandaan mo: magiging masaya ka lang kung matututo kang tanggapin na hindi ang puso, utak, atay o bituka mo ang may kasalanan sa lahat ng nangyari sayo, kundi IKAW mismo!"

- At the end of the day, tayo ang namimili na maging TANGA.

19. "Pakawalan mo yung mga bagay na nakakasakit sa iyo kahit na pinasasaya ka nito. Wag mong hintayin ang araw na sakit na lang ang nararamdaman mo at iniwan ka na ng kasiyahan mo."

- But then again.. we need to take risks. minsan wagi, minsan plakda.. weather weather lang yan..

20. "Gamitin ang puso para alagaan ang mga taong malalapit sa iyo. Gamitin ang utak para alagaan ang sarili mo."

21. "Ang pag-ibig parang imburnal...nakakatakot mahulog...at kapag nahulog ka, it's either by accident or talagang tanga ka."

-or dahil mahal mo lang talaga siya.. hep!

Wag Ka Iiyak: I hate Goodbyes

Momsy left for Manila tonight after a brief visit to KL. We spent our last full day together going around the Orchid and HIbiscus Parks in Taman Tasik Perdana and shopping for souvenirs and clothes in Central Market and KLCC.

My mom loved the Orchid Garden. She kept asking me to take pictures of every possible orchid she could set her eyes on. Sabi niya, babalikan na lang niya ang memory in the pictures that I took. She also enjoyed shopping at Central Market. Akala niya nung una, palengke talaga ang pupuntahan namin. Nagulat siya nung pagpasok namin eh airconditioned ang palengke. Daig pa daw ang GH. Hehehe. We had lunch after in Nandos in KLCC and then we hit Isetann Mall's sale. At 80% off my mom couldn't resist not buying new beddings for her bed at home. It's so cheap, it's a sin not to buy it. We went clothes shopping and I got to buy a new suit. Back in Manila, I used to be mommy's personal driver during sunday trips to SM City/MOA/Galeria/Megamall and whenver she'd go shopping, I always get the little treats. I know I'm too old to be shopped for by my mom but I know my mom also loves knowing that I'm still her little girl. Kanina sinuggestan pa niya ako ng isang frou frou blouse (with heart design). Only my mom would suggest that I wear that. hehehe. The color was great but the design was just too Ms. V for my taste.hahaha.

After buying out most of the sale and getting her supply of shisheido products (i swear dapat lang gaganda ka sa mahal ng produkto nila), we went to Galeri Petronas to view their latest collection. Mom was so happy. Buti pa daw sa malaysia libre ang museum. She soaked in the art as if they were meditative tools. By the time we got to Kinokuniya, my mom was in Seventh Heaven. Books, books, and books.

We ended our shopping trip with a good coffee break at the Dome courtesy of Skylark's ninong. Mom finally got her new toy back. Yehey ayos na siya! I got so hyper after drinking the coffee. It was a good thing coz I needed all the energy I had to pack Mom's suitcase and give her a crash course on how to operate her new toy while helping two friends with their respective bloopers. Multitasking at its finest.

At 1030, I brought momsy to the airport together with neighbor and my suking taxi driver Mr. Jason. By 1145, momsy and I finally said goodbye. Tapos na ang bakasyon. I didn't cry or I did my best not to cry. Bawal daw kasi mag emote sabi ng isang tao. "Wag ka iiyak" But I guess I just couldnt help but miss momsy a bit more tonight. After all I waited 2 years for this event. And parang kay bilis lang. Tapos na agad ang matagal na pinagplanuhan. Fortunately neighbor was there to make me feel less lonely and may clown na malakas mang asar. They both kept me less sad. And for that I am grateful. Sabi ko nga eh pagbigyan na ako just for tonight. Minsan lang ako magpakita na ako'y mere mortal lamang. hehehe.

I just hate goodbyes. Till our next gimik momsy..

Ang Pagbisita ni Maria sa KL

My mom is here is for a visit. It's just a short one. In fact mamayang gabi uuwi na siya. Ayos kasi gumawa ng flight booking eh.

Start pa lang blooper na dahil ang sinabi niya eh dadating daw siya via Tiger Air. Pagdating ko ng LCCT, ayos, walang tiger air dun. Panic ng onti but thanks to my online technical support, nadiscover ko na she gave me the wrong airline (note: Tiger air doesnt fly to KL from Bangkok). 2 hours later, my mom finally appeared. She took Airasia..haha. We finally got to my condo around 1:30am.

We haven't been to a lot of places because of the time limitation. I've taken her to my university and she met my closest friends in KL. On Thursday, I took her to see Nottingham. She met my officemates there and discovered our newly revived restaurant (hahaha.. spicy food alert!). Then we went shopping for her new toys (laptop + cellphone) in low yat with Angeli and Jay. Ang gagaling ng bargaining powers nila! Mom discovered the wonders of restoran super noodle on thursday night. Then we took her to a night tour of KL via the monorail on our way back home.

Di pa din mawawala ang bloopers syempre. The laptop had a bad sector and it kept on going bluescreen. So we had to take it back (and have it replaced) yesterday. Nag amazing race malaysia ako sa taxi as my technical adviser had only an hour's lunchbreak. hehe. Buti na lang naayos din. And my mom will finally get her much anticipated toy today.

Of course di mawawala ang trip to the bookstore. Yesterday, Reg and I took her to Borders in Berjaya Times Square to shop for books. Nalula si mudra sa dami ng selection. Ang sarap daw mamili. hehehe.. That's my mom, she'll trade jewelry shopping or any shopping for that matter for her books. After the shopping trip at borders (and with the promise na meron pang susunod bukas) we made our way to Ampang Point to eat at the Korean bbq place that my friends and I discovered a couple of months ago. (sabi ni mother, halatang kung saan saan ako dinadala ng aking food trip). Late man dumating yung dalawang taga bundok ng Petronas (sige na nga matraffic naman kasi), enjoy naman kaming lahat. Pigged out in yummy pork bbq'd the Korean way and got a bit tipsy on the Soju. My mom enjoyed telling her Emily Rose story (nakatulog ka ba charles? hehe) during the moomoo discussion.

This is not my finest moment as a tour guide pero given the weather and the time constraint, madami na din kaming naaccomplish. Sana nga di pa tapos ang bakasyon ni mudra. But of course, good things must come to an end. Back to reality ika nga. Haay.. eto ang ayaw ko sa mga pagdating ng bisita-- ang panahon ng pag uwian.

Pero may oras pa naman.. mamaya pa ang flight. Mamasyal pa kami.. Enjoy the last day ika nga..

Defining a Good Day

Define a Good Day.

Its when you wake up without expecting anything out of the ordinary to come your way but ending up getting surprised.

It's when you are dead tired from a long and tiring activity and someone makes you feel that you can still find the energy to laugh and just be happy.

It's listening to the silliest songs while learning about magic.

It's hanging around, doing nothing, without care for the world.

It's finding a good buy (new tripod!) in the middle of a somehow boring photography fair.

It's eating nachos and drinking beer, making walking in the rain oh so worth it.

It's when you get good news one after the other despite the fact that you are sick.

It's when you receive a teddy bear from a sister who is sorely missed or an email from a friend who brings the good news of a thesis finally finished.

It's when you get to share the day with the people who matters to you.

A good day is like a magic card trick. You never know when it's coming but when it does come, everything just seem to fall rightfully in their place.

For the Love of Photography: Malaysia Moto GP 2008

5:15am, Linggo ng Umaga-- Kasalukuyang nasa gitna ako ng isang masyang panaginip (actually di ko na maalala pero lam ko nanaginip ako), biglang sa panaginip ko may nag ring. May tumatawag. Gumising ako bigla at nag hello.. "gising na.. magbreakfast ka na" yan ang bati sa kin ng aking human alarm clock. Napaisip ako, anong oras na ba? May 15 minutes pa ko dapat. Pwede bang tumawad? Ay hindi.. Tumayo na ko at nagbihis. Matapos ang 45 minutes (new record sa banyo), dali daling umalis ng Endah Villa upang makipagkita sa aking mga kapicturan na sina Jay, Rey & Stanley.

Ganyang kaaga kami gumising upang mapanood ang Malaysian Moto GP Race sa Sepang Race Circuit. Fan ba ko? Nope. Never watched the Moto GP race before. In fact, wala pa kong race na napapanood ever. Familiar ako sa F1 pero sa totoo lang ang alam ko lang na race eh yung sa Sta Ana (nadadaanan ko kasi dati pag hinahatid ko sa ves sa manila. hehe).

9:30 am asa Sepang na kami. Nag ikot ikot, nag picture ng mga cutie beybs (may nagpakodak pa) at nagbalak mag shopping ng motorsiklo (isa pa to! di pa din ako nakakasakay ng motor!). Imagine may mga bikes dun na mas mahal pa sa bahay ko sa Pilipinas. What the hell? Bisekleta lang?! Masaya na po ako sa aking mountain bike na kinalawang na (last time kong ginamit, naghahanap ako ng clutch. hehehe).

5 hours later nagsimula na din ang Moto GP. Naka ilang practice run muna, at mga preliminary races (ma at pa.. yung picture lang ang pakialam ko) bago nagsimula ang main event. By then 2pm na. Halatang nagugutom na si Gidiyap dahil nakailang tanong na siya ng "saan tayo kakain?" (one million ringgit question na ata ito!). Kahit ako gutom na din. Pero dahil love natin ang photography, carebears kung magka ulcer tayo.

Matapos ang lahat, di ko pa din kilala sino ang mga kasali sa Moto GP. Habang palabas kami tinanong ko si Jay, "so sino nga ba ang nanalo?" Ayos. 5 hours kong inintay di ko man lang alam sino ang nag winner takes it all. Sabi ni Jay si Valentino Rossi daw (hmm.. I still don't know him). Dapat pala ang tinanong ko, "sino ba ang kasali sa moto gp?" Halatang iisa lang talaga ang mission ko sa galang iyon-- ang makakuha ng isang disenteng litrato. Grabe, matapos ang daan daan na kuha (nagkaubusan na kami ng memory cards buti na lang andyan si Digimate para higupin ang mga litratong kuha namin), di ko alam kung ilan dun ang papasa sa quality control. Ang hirap pala ng sports photography.

Pero masaya ako kasi may mga bago na naman akong aral na natutunan--

1) kung may photogala, matulog ng maaga. Maging maagap. Kundi matatalo ang clusivol motto na bawal magkasakit.

2) Magbaon ng sunblock. Grabe ang init sa Sepang. Umuwi kami na may libreng blush on sa pisngi at ilong. May picture ka na may libreng skin cancer pa!

3) Length matters. Sa larangan ng sports photography importante ang may mahabang lens. Gusto ko na ng 70-200mm! hahaha.. Sino kaya ang magreregalo sa kin nito? Wish ko lang!

4)Mag occular inspection. Hanapin agad ang pinaka magandang pwesto (note: yung may pinaka okay na view-both ng pipicturan mo at ng mga sisilipan mo).

5)Masarap ang shaker fries ng mcdo. Well kapag gutom ka na, lahat masarap. And yes, Gidiyap, Size does matter (hahaha..) kasi ang large coke ay mas masarap kesa sa medium coke

6) Patience is a virtue. Sa haba ng pagiintay ko sa moto gp na yan, talagang na stretch si patience. Not to mention kelangan mong makipag hide and seek sa araw kasi ginugulo niya ang settings ng camera ko.

7) Be friendly. Taob kami hands down sa Mr. Friendship ng grupo-- sino pa eh di si bossing. He not only made a new friend eh kinalimutan agad ang name, "ano nga ba pangalan mo? Rey diba?" Ay mali. Melvin pala.

8)Taghirap ang cute sa Sepang. Mamimili ka lang sa mga Janno Gibbs (borrow neighbor's term), o mga mukhang paa (o sige, para politically correct, visually unpleasant).Madaya, kasi madaming eye candies sina Rey, Jay at Stanley. Pero ako, Wala! waah!

9) Maging WAIS. Itago ang mga contraband items sa tamang taguan. Ang aking mga baong candy ay nakatakas sa inspection salamat sa secret compartment ko,

10) Focus and Be Alert. Mabilis ang daan ng mga motor. kaya dapat, alive, alert & enthusiastic lagi.

At the end of the day, tinanong ko ang sarili ko, ba't ko ba ginawa tong self torture na to-- mainit, nakakagutom at nakakapagod. Isa lang ang sagot-- pag may mission ka, kahit gano pa kahirap, kakacareerin. At nung Sunday, iisa lang ang mission namin-- ang makukuha ng isang magandang litrato na maipagmamalaki naming ipost sa flickr.

Time to hit the editing room..

Imagined Conversations (ang mga linya nina John Lloyd at Sarah)

Ang mga powerhouse lines...

Pano kung bigla kang sabihan ng ganito..

“Because there’s so much pain in your heart, kaya hindi mo mararamdamang mahal kita.”

Sagutin mo ng ganito...

“Don’t make me feel I have to love you back.”

At pag sinabi niyang....

“Mapapagod ka lang umasa.Mapapagod ka lang maghintay Mapapagod ka lang umasang mamahalin ka.”

Eto ang ultimate finale line...

“Kahit minsan hindi ko naramdamang nakakapagod kang mahalin…Ngayon lang.”

Sabi sa movie, "maniwala tayo sa goodness". Sige I will do my best. sana pag gising ko naniniwala pa din ako. I love John Lloyd movies jologs na kung jologs.. i lab it!

"Basta ang mahalaga di ka pa ubos. Andyan ka pa rin. Para pag dumating yung taong magmamahal sa yo, may maibabalik ka pa.”

Nalalapit na ang Paghihiwalay (Sana)

Malapit na ang paghihiwalay namin ng aking munting puting kaibigan. Ilang buwan na din kaming magkasama kahit san man ako mapunta. Mapa Manila, Davao, hanggang hongkong, vietnam at china, magkasama kami. Minsan naiwan ko siya, talagang bumalik pa ako ng bahay para sunduin siya.

Siya si prednisone a.k.a. life saviour ko for the past three months. Dahil sa kanya ang aking platelets ay umakyat sa lebel na normal. Kanina matapos ang isa na namang masakit na pagdonate ng dugo sa isang injection, sinabi ni doc rudy (a.k.a my hematologist), isang buwan na lang at magpapaalam na si pred (barring any hitches.. kaya project platelets muli tayo the next 4 weeks). Hanging tough ang aking platelet count kanina sa bilang na 156,000 (sabit lamang kami sa normal! hehe).. Pero enough pa din para muling mabawasan ang pagsasama namin ni prednisone. Mula sa 1 tab a day, ngayon 1 tab every other day na lang.

good job.

sa mga tao at hayop (miss yah polie!) na nagpapataas ng aking mga platelets, salamat.. Bagay tayo. Bagay.. (pinipilit ang linya! hahahaha)..